A journey is best measured in friends, rather than miles...
Lieve allemaal!
Mijn laatste dag in Sydney is aangebroken... de tijd is zo snel gegaan! En helemaal als ik me bedenk hoeveel dingen ik heb gedaan en gezien in enkel 6 maanden...
Het leven als exchange student was top. Ik voelde me weer vollop in het hart van mijn studententijd met elke week feestjes, nieuwe vrienden maken, met z'n allen studeren in de bibliotheek, college skippen voor een gratis bbq en met studieboeken naar het strand. Je leeft het leven zo intens!
Niet anders was de trip door Australie en Nieuw Zeeland. De reis begon langs de oostkust van Australie (Queensland) met elf vrienden, twee auto's, vier tentjes en 30 graden. Cape Tribulation was onze eerste stop waar weinig toeristen waren en we een heel strand of ‘waterhole’ voor ons alleen hadden. Het slapen in een tent was wel even wennen, mijn vrienden schijnen het allemaal prima te vinden om (zonder matje) op de grond te slapen. Uiteindelijk heb ik het ook veertien nachten volgehouden! Toen op naar het over toeristische Cairns. Hier hebben we een trip naar de Great Barrier Reef gedaan waar we hebben gesnorkeld en gedoken. Was super om zoveel mooie, gekleurde en enorme vissen te zien en natuurlijk het koraal, wat een soort sprookjeswereld is. Verder zijn we een dag in de bergen geweest om vervolgens weer op het strand te liggen op Magnetic Island. Dit is een van mijn favorieten van de trip, omdat het ook nog niet zo mega toeristisch is en heel erg mooi (zie foto’s). Zoals iedereen die langs de oostkust van Australie reist, hebben we met de hele groep een zeiltocht langs de Whitsunday Islands gemaakt. White Haven Beach, een van de witste stranden van het Zuidelijk halfrond en heel populair (dus vol met mensen), was een van de stops. De andere standaardtrip, Fraser Island, was wat minder relaxed. Met z’n elven in een gehuurde jeep over het strand rijden (Fraser Island is een eiland wat alleen maar uit zand bestaat) en het eiland verkennen. Dit klinkt op zich top, maar het weer werkte niet zo mee. Het was de bedoeling om te overnachten op campingplaatsen langs het strand. ‘s Avonds toen we de tenten opzetten waaide het hard en ook begon het te regenen. Dit betekende dat we met z’n elven in de jeep hebben gegeten en gedronken totdat we gingen slapen (party ;-)). In de nacht bleek dat de tenten die we van de organisatie hadden gehuurd niet echt bestand waren tegen de harde wind en regen… dus, de buitenste laag van de tent waaide weg (van sommigen de gehele tent) en het regende niet alleen buiten, maar ook in de tent. En het goede nieuws was ook nog… we bleven twee nachten! Gelukkig hadden we al tien dagen ervaring met kamperen en de luxe die het met zich meebrengt! Als afsluiter naar Brisbane, Nimbin (hippie dorp met als populairste en enige activiteit: blowen) en Byron Bay.
Vanuit Brisbane vlogen verschillende mensen naar huis (in Sydney of Europa) of naar een volgende bestemming. Ik ging samen met drie vrienden van de trip door naar Christchurch, Nieuw Zeeland (3 graden). In 13 dagen hebben we het hele zuid eiland doorgereisd en een heleboel mooie dingen gezien. Fjorden, bergen, strand, gletschers, watervallen, heuvels (groen, geel, bruin en paars), ijs sneeuw en schapen is een goede samenvatting van wat we hebben gezien. Wat we nu met een auto hebben gedaan zou ik graag een keer willen zien vanuit een vliegtuig of helikopter, er zijn zoveel verschillende landschappen te zien in een vierkante kilometer!
Na deze maand reizen is het heerlijk om weer thuis te zijn in Sydney, hoewel de stad niet hetzelfde is zonder al mijn vrienden. Ik ga nog even genieten van mijn laatste uurtjes in de stad en dan stap ik morgen in het vliegtuig naar huis!
Dankjulliewel voor alle support de laatste 6 maanden!Hoop jullie allemaal snel weer te zien.
Veel liefs,
Josanne
Geen nieuws goed nieuws?!
Na verschillende berichten met de vraag wanneer ik weer eens een verhaal op mijn blog ging schrijven, ben ik achter mijn computer gekropen... Velen van jullie schreven dat 'geen bericht vast goed bericht is', maar, dit is niet altijd zo.Veel van mijn tijd is namelijk de laatste weken opgegaan aanstuderen (eindelijk goed nieuwsvoor mijnvader en moeder
Natuurlijk weer een aantal (koude) BBQ's op het strand in Bondi gehad, crazy feestjes in onze achtertuin, toeristische uitstapjes naar de fishmarket, the Rocks, Vivid Sydney Festival, Primo Italiano, de Harbour Bridge, chillen in het partk, uitgaan in de Argyle en ArtFactory, dinsdagavond filmavond en een nieuwe verslaving: the OC. Onboeiend om meer over schrijven (niets nieuws), maar wel leuk om op de foto's te zien.
Verder isde aankomst inSydney op dit moment verder weg dan het vertrek naar Nederland
Jullie begrijpen dus... nog even een paar weekjes knallen in de bieb en dan 5 weken op reis! Op 2 augustusben ik weer in het land... (goed nieuws???)
LIEFS
josanneinmelbourne.reismee.nl
Lieve allemaal!
Nog in de rush van de roadtrip langs de Great Ocean Road schrijf ik dit verhaal... om niets van deze super week vergeten zet ik alles wat ik heb meegemaakt van dag tot dag op papier. Een waarschuwing vooraf dus: het zou best een lang verhaal kunnen worden... Máár ik zal proberen om het zo leuk en levendig mogelijk te vertellen!
Een aantal weken geleden besloot ik een ticket naar Melbourne te boeken om daar mijn paasvakantie door te brengen. Mijn huisgenootje Chiara en haar vrienden vanuit Florence zouden ook gaan om hun vriendin Ines (die in Melbourne studeert) op te gaan zoeken. Op dat moment wist ik nog niet of ik met hun of alleen zou reizen. In de weken die hierop volgden, besloten steeds meer leuke mensen met dezelfde vlucht naar Melbourne te gaan. Tijdens de wekelijkse lunch op maandag ontstond toen het plan om met z'n tienen drie dagen in Melbourne door te brengen en daarna een auto te huren en de Great Ocean Road te rijden. Vanaf toen hostels boeken en uitkijken naar de trip!
Melbourne City
Na een vlucht van anderhalf uur (Amsterdam - Genève, maar op de kaart van Australië niet ver van elkaar vandaan) werden we in Melbourne opgewacht door Ines. Zij studeert aan Monash University en woont op de campus. Omdat de campus ver weg van het centrum is, zou zij ook alle nachten met ons in Melbourne doorbrengen. Zij had het eerste hostel voor ons geboekt en kon ons alle goede spots van de stad laten zien. Heel relaxed aan Melbourne is dat het kleiner is dan Sydney en dat je veel lopend kunt doen. Via de Queen Victoria Market en wat winkels in het centrum liepen we naar de Yarra rivier, die dwars door het hart van Melbourne loopt en belangrijk is voor de stad. Tijdens deze wandeling kwam ik erachter dat Melbourne heel anders is dan Sydney. In Sydney kan de drukte echt benauwend zijn, terwijl Melbourne rust uitstraalt. Verder is Sydney echt een wereldstad, terwijl Melbourne meer Europees aandoet. Melbourne is de stad van de straatmuzikanten en die zie je dan ook veel. Verder was het comedy weekend en lekker weer, waardoor er verschillende straat optredens gegeven werden. Aan de zuidkant van de rivier is het chiquere gedeelte. Hier hebben we geparadeerd over de ‘boulevard' en zijn we op een toren geweest waarvan we over de hele stad (en verder) konden uitkijken. Hierna terug naar het hostel voor een powernap, pizza besteld en deze opgegeten op de rooftop van ons hostel. Abdul, een vriend van Ines is vanaf dat moment ook een deel van de groep. Voor het betere uitgaansleven moet je in Melbourne in Brunswick Street zijn. Hier gingen we dan ook 's avonds naartoe. Na een super lange rit met de tram (we gingen naar Brunswick Road, wat aan de andere kant van de stad bleek te zijn) en heel wat hint spelletjes later (je moet je toch op één of andere manier vermaken), kwamen we aan in de straat waar we hadden afgesproken met de neef van één van de jongens met wie ik op reis was. Hij woont al vijf jaar in Melbourne en nam ons mee naar een club waar we tot laat zijn gebleven.
Het ‘strand'
De volgende dag hebben we ontbeten op het terras van een soort grote bakker/ traiteur en vergaderd over de plannen voor onze trip. De helft van de groep is die dag naar de Botanical Gardens gegaan en ik ging met de andere helft naar het ‘strand' van Melbourne: St. Kilda. Er was een leuke markt waar ik (natuurlijk) wat geshopt heb en daarna zijn we richting het water gelopen. Het strand in Melbourne is niet te vergelijken met dat van Sydney (sorry voor de Melbourne liefhebbers)... het is er koud en de zee heeft de kleur van de Noordzee. Tóch leuk om er geweest te zijn. Daarna richting Chapel Street in Prarhan, een wijk die te vergelijken is met Newtown (de wijk waar ik in Sydney woon). Op zoek naar een restaurant op eerste paasdag is niet al te makkelijk, maar we hebben daar toch heerlijk mediterraans gegeten en koffie gedronken in een super mooi courtyard. 's Avonds met Mattew, de neef van Angelo naar een bar/ club ‘around the corner', weer een bijzondere ervaring met de lekkerste en grootste Mojito's die ik ooit gedronken heb!
Phillip Island
Onze eerste roadtrip ging naar Phillip Island. Dit eiland is beroemd om de kleine pinguïns die er leven, de allerkleinste pinguïns ter wereld. Ik was één van de bestuurders en moest ‘the hook' doen, iets wat ze alleen in Melbourne schijnen te doen. De theorie is dit: om het verkeer niet op te houden moeten auto's die op een grote kruising naar rechts willen, als het groen wordt aan de linkerkant van de kruising gaan staan, wanneer het oranje wordt, mogen ze dan pas naar rechts afslaan. Dit klonk in theorie best eng, maar in de praktijk was het super lachen om te doen! In het drukke verkeer van de stad beginnen met aan de linkerkant van de weg rijden en dan ook nog ‘the hook', ik vond het wel stoer. Aangekomen op Phillip Island, gingen we lunchen op een verlaten strand. Daarna richting Seals Rock (daar schijnen zeehonden te leven, ik heb er geen één gezien) en als afsluiter naar de ‘Pinguins Parade'. Het bleek een stuk meer toeristisch dan we dachten, samen met honderden mensen zaten we in een soort amfitheater op het strand te wachten tot de pinguïns na zonsondergang uit het water kwamen om hun nesten op het vaste land op te zoeken. Het was een hele mooie zonsondergang en de pinguïns waren schattig (heel klein, zo'n 33cm groot), maar het was niet zo gaaf als we gedacht hadden. Het is ook wel gek dat we daar met honderden mensen op het strand zaten en dat je vervolgens geen foto's mag maken, omdat dat zogezegd schadelijk zou zijn voor de pinguïns... Op de terugweg naar de McDonalds (huh?) en toen slapen.
Queenscliff en het begin van de Great Ocean Road
De volgende dag gingen we de geboekte auto's ophalen bij Budget. Dit duurde zooooo lang dat op een gegeven moment onze Italiaanse vrienden hun temperament niet meer konden onderdrukken. Ze wilden tenminste korting voor het lange wachten en toen we dat niet kregen besloten we over te stappen naar Avis. Hier hadden we binnen 5 minuten twee super relaxte auto's en kon de echte roadtrip beginnen. Onze eerste stop was Queenscliff, een dorp waar buiten zwemmen met dolfijnen (waarvoor we te laat waren) niets te beleven viel... Dus op naar Lorne, met tussenstops in Torquay en Anglesea. Het hostel in Lorne bleek super mooi. Op een heuvel waren verschillende hutten gebouwd en in één daarvan sliepen wij met z'n tienen. Tijdens het koken van een heerlijke echte Italiaanse pasta, leerde ik mijn eerste Italiaanse woorden: finalemente ance i ragazzi cucinano (zelfs mannen kunnen koken)! Midden in de nacht begonnen het keihard te onweren. De storm was zo hard dat onze hut heen en weer schudde en er één of ander alarm afging. De volgende dag bleek iedereen wakker te zijn geweest, maar niemand had willen laten blijken bang te zijn dat onze hut zou instorten.
Bells Beach, koala's & lighthouse
De wereldkampioenschappen surfen waren deze week op Bells Beach in Torquay, waar iedereen wel naartoe wilde. Ik ging woensdag checken bij de eigenaar van het hostel hoe laat de wedstrijd die dag zou beginnen. Op dat moment ging de wedstrijd nog door, maar toen we daar aankwamen was het afgelast, omdat de golven niet goed en hoog genoeg waren. Balen, nu geen meet and greet met Kelly Slater... Die middag gingen we op onze zoektocht naar koala's. Op aanwijzing van het Toerist Office gingen we de bergen in totdat we op een modderige weg aankwamen en niet meer verder konden. Al snel zag iemand de eerste koala en gingen we eropuit om er meer te vinden (unresponsible bushwalking op slippers). Tegen de regels in, maar volledig vanuit intuïtie hebben we de koala's geroepen en naar ze gefloten om ze wakker te maken en een glimp van hun gezichtjes op te vangen. Koala's zijn vreemde beesten. Ze slapen 20 uur per dag, omdat ze de giftige bladeren van de eucalyptusplant eten en dit gif moeten verteren. Anyway, ze zijn wel heeeeel schattig! Onze trip vervolgde naar Cape Otway, waar de oudste lighthouse van het vaste land van Australië stond. Toen we daar aankwamen was het helaas gesloten. Dit weerhield de anderen er niet van om een kijkje te nemen (ik was natuurlijk te bang om gepakt te worden, ze hadden 24hour surveillance, haha). Totdat ze bij een huis kwamen waar de lichten brandden en ze besloten terug te gaan. Volgende dag nog maar een keer proberen. Het hostel voor die nacht in Apollo Bay hadden ik en Chiara geboekt. Het bleek echt een super huiselijk hostel te zijn met allerlei verschillende bloemetjeslakens! Alle meisjes vonden het natuurlijk helemaal top (de jongens wat minder). 's Avonds was Marietta haar camera kwijt en ze bedacht dat ze hem waarschijnlijk verloren had in het bos toen we even stopten op te overleggen. Toen ben ik samen met haar het bos in gegaan om de plek te zoeken waar we waren gestopt en de camera te zoeken. Dit bleek al snel een onbegonnen zaak, alles leek op elkaar en we hebben de camera niet gevonden. Rond een uur of elf Thai gegeten en mijn hand laten lezen door Ines, die mij een aantal dingen heeft verteld over mijn toekomstige carrière, gezondheid en liefdesleven.
Lighthouse 2
Donderdagochtend nog een keer naar de vuurtoren gereden, welke niet echt bijzonder bleek te zijn. Het uitzicht gelukkig wel! De kust is hier zo ontzettend mooi, en de Great Ocean Road heeft zoveel mooie uitzichten. Je kunt overal stoppen voor een ‘scenic lookout' en elke keer als je over een heuvel heen komt, zie je de zee, de mooie stranden en de rotsachtige kustlijn. Op weg naar onze slaapplek voor de nacht in Port Campbell, zijn we langs de Gibson Steps, de 12 Apostles en als laatste Loch Ard Gorge gereden, waar we hebben genoten van een mooie zonsondergang. De 12 Apostles zijn limestone rotsen in de zee die zijn ontstaan door de wind en het water (ze waren eerst allen onderdeel van het vaste land). Je kunt er met een helikopter overheen vliegen, enkelen van ons besloten dit te doen, maar dan wel de volgende dag en hopen op goed weer. Die avond in een écht Italiaanse pizzeria gegeten, dus mijn Italiaanse matties waren helemaal blij. Daarna een spellenavond met zelfgemaakte Sangria... ik weet niet of de andere gasten in het hostel blij met ons waren!
Helicopterflight!
Hoewel het weer de volgende ochtend niet echt beter is (het regent heel hard) besluiten Marietta, Rita, Angelo, Fabian en ik toch de helikoptervlucht te gaan doen. Het was super mooi om de kustlijn vanuit de lucht te zien, dat gaf een goed gevoel! Natuurlijk klaarde het weer op en hebben we de London Bridge, de Bay of Islands and Grotto gezien op weg naar de Grampians National Park. Wat best moeilijk te vinden was zonder kaart... gelukkig reed de vrouwenauto voorop! Bij aankomst in het hostel in Halls Gap, ontdekten we kangaroes op het terrein. Ze waren waarschijnlijk gewend aan mensen, want we konden ze benaderen tot heel dichtbij (yeah!). Wat wel grappig was is dat er geen mensen in het hostel aanwezig waren, er lag een brief voor ons met een welkom en instructies. Er waren geen sleutels (de deuren konden dus ook niet op slot) en we konden betalen door geld in een envelop te doen. Bizar dat ze je gewoon vertrouwen, we waren er maar voor één nacht en hebben niemand gezien... Dat de deuren niet op slot konden was wel een beetje jammer toen we na de BBQ spookverhalen aan elkaar gingen vertellen, maar goed, wat valt er te halen bij een stelletje arme backpackers?
De laatste dag!
Natuurlijk moest er in het National Park gehiked worden. We hebben een wandeltocht van ongeveer 2 uur gedaan met verschillende klimstukken. Vanaf de top van de berg was een mooi uitzicht en dit was een goede afsluiter van de week! Daarna terug naar het vliegveld van Melbourne... de auto achterlaten, inchecken en terug naar huis! Het was een geweldige trip!
Het is dus inderdaad een heeeeeel lang bericht geworden! Als je tot hier bent gekomen,top!
Voor mijn FOBA collega's: DANKJEWEL voor het lieve cadeau! Het is zoooo goed om thuis te komen van een roadtrip en een groot pakket voor je deur aan te treffen met zo'n lief cadeau! Dankjewel!
After-surfcamp-dip: BACK TO REALITY...
...maar het is wel heel relaxed als die realiteit Sydney is!
Het iszooo fijn om na een weekend surfen uitgeput in een bus te zitten en je te bedenken dat je naar huis gaat.Zo snel gaat dat dus, mijn nieuwe thuis is mijn kamer in Sydney.
Wat eraan vooraf ging...
Vrijdagavond vertrokken we vanuit Sydney naar Seal Rocks, een plek middenin een national park, 3 uurten Noorden vanSydney. De busreis begon al goed, na een half uur stopten we bij een bottle shopom alcohol voor tijdens de reis in te slaan. Vanaf het begin van de trip dus één groot feest!Na een korte nacht (met heeeeel veel sterren en de Milky Way, ik zal nooit vergeten hoe mooi het was) vertrokken we naar het strand van Seal Rocks voor onze eerste surflessen. Het strand en de omgeving waren echt geweldig en de surfcondities waren goed. Hoewel ik al een paar keer eerder heb gesurft, lukte het niet meteen om op te staan. Gelukkig was het gevoeltoen het wel luktezo geweldig, dat ik geen moment níet in het water wilde zijn. Ik was meteen verliefd op de sport én gebiologeerd door de golven (gister in college zag ik nog steeds golven op me afkomen...). Na een surfles in de ochtend, trip door de omgeving en een les in de middag gingen we met de bus naar Lighthouse Beach. Ook dit strand was super mooi, het uitzicht vanaf het lighthouse was betoverend! Daarna in het busje naar huis. Keihard Kings of Leon aan, geweldige muziek, zal vanaf nu altijd aan het weekend denken als ik ze hoor. Omdat iedereen uitgeput was van het surfen begon de party zaterdagavond al om 19.00u. Helemaal prima, want rond middernacht was iedereen zo dronken/ moe dat je niet anders kon dan naar bed en met het oog op een nieuwe dag surfen is dat écht wat je nodig hebt. De volgende dag om 7 uur weer rise and shine, wilde kangoeroes in je backyard spottenen erachter komen dat je je armen bijna niet meer kunt bewegen en dat je onder de blauwe plekken en schaafwonden zit... jeeh, op naar een nieuwe surfles! Deze dag waren de condities wat minder goed. De golven waren erg agressief en de stroming sterk. Op een bepaald moment werd ik ook steeds verder de zee in gezogen, gelukkig was er een cute surfinstructor in de buurt die mij kon redden ;-) (Luuc, je hebt gelijk, ik kan inderdaad niet zwemmen...). Desondanks, genoten van 'the surf' en moeite hebben met het afscheid nemen van de zee. Dan in de bus naar huis... BACK TO REALITY. Gelukkig woon ik nu even 6 maanden in Sydney en hebben ze hier prima stranden om te surfen... ik heb alweer plannen voor komend weekend!
Voor de mensen die zich afvragen of ik nog studeer (ik krijg hierover verschillende vragen en reacties), ik had maandagochtend (op het hoogtepunt vanmijn after-surfcamp-dip) een tentamen. Heb het gewoon heb gehaald, dus maak je geen zorgen...
En verder, dankjewel voor al jullie lieve reacties en mailtjes. Super leuk ook dat ik van een aantal van jullie foto's van Nederland opgestuurd krijg, altijd goed om te zien! Voor degenen die ik nog niet persoonlijk heb teruggemaild, binnenkort krijgen jullie antwoord (er is hier ook zoveel leuks te doen).
Op naar mijn volgende trip: Melbourne 11 tot 18 april!
LIEFS!
A picture tells a thousand words...
Deze keer meer foto's dan tekst...
Morgen ga ik op surfweekend en daarna zal ik weer een langer bericht posten! Bedankt voor al jullie lieve reacties!
Liefs,
Josanne
Alweer meer dan een maand in Sydney... de tijd vliegt!
Lieve allemaal!
Hier weer een update vanuit Sydney! Heb zoveel gedaan de afgelopen weken, zal het kort proberen samen te vatten!
Het belangrijkste (ahum) is natuurlijk dat ik ben begonnen met studeren... de eerste week heb ik verschillende vakken gevolgd waarvan ikde leukste heb uitgekozen om de komende maanden te gaan doen. Voor de geïntereerden (heb al meerdere mailtjes gehad met de vraag WAT ik hier nou eigenlijk ging studeren): 'Human Resource Processes', 'People & Organisations' en 'Management & Organisations', allemaal in de richting van het onderzoek naar verschillende processen binnen organisaties en het gedrag van mensenin organisaties. Tot nu toe leuk!De werkdruk is hieralleen een beetje anders dan in Leiden... veel verschillendeassignments, tussentijdse tests enpresentaties.
Naast studeren zijn er ook wat (lees: veel) feestjes! Zoals:een tapasavond (georganiseerd door de WineSociety, waar ik inmiddels ook lid vanben)met onbeperkt sangria, heel veel lekkere tapas en flamengo dansers. Maar ook een verjaardag/ poolpartyop de rooftop van een apartementencomplex, met uitzicht over de City. Het is helemaal niet te bedoeling om jullie jaloers te maken, maar heb ook nog twee housewarmings, (nog) twee verjaardagen, Mardi Gras (dé gay-parade van Sydney, zie foto's)en hét zomerfeest op de uni meegepakt... erg veel leuke dingen te doen dus!
Na een paar weken studeren en feestjes hebben we nu een grote groep met allemaal internationale studenten bij elkaar (en ook wat Ozzies). Iedereen ontmoet steeds weer nieuwe mensen, welke weer meekomen naar feestjes en activiteiten en zo wordt de groep steeds groter, super leuk: the more the merrier! Met de meisjes hebben we een vaste avond dat we met elkaar gaan eten (de maandagavond, ik hou hier het cordialeten in ere!), elke week bij iemand anders thuis.
Wat super relaxed is, is dat ik een fiets heb gevonden! Heb geprobeerd er via internet éénte kopen, maar dat ging niet zo soepel... deze stond gewoon te koop op het strand! Chill hoor, zo leer ik de stad veel beter kennen en hoef ik niet altijd te lopen of het openbaar vervoer te gebruiken. Heb ook een (superlelijke) helm gescoord, dat is hier verplicht en dat is niet zo raar ook, want ze rijden hier als gekken (en er zijn geen fietspaden)!
Voor de mensen die zich nog zorgen maken over of ik het hier naar mijn zin heb... ik zat gister op de ferry naar Manly beach, welke vertrekt vanuit Sydney Harbour (bij het Opera House en de Harbour Bridge, zie de foto's), de skyline van de stad was zooo indrukwekkend dat ikeen ultiem geluksgevoel kreeg. Het is zo gaaf dat ik de kans heb gekregen hier in Sydney te studeren, ik geniet er 200% van!
LIEFS!
Spam!
Hoi allemaal,
Geen uitgebreid verhaal over Sydney dit keer, maar mijn excuses voor iedereen die belaagd is met spam vanaf mijn emailadres. Ik heb het mailtje, wat het merendeel van jullie waarschijnlijkvan mij gekregen heeft, van iemand anders gekregen en opengemaakt, wat (blijkbaar) een soort kettingreactie in gang heeft gezet... virus :-( ...Nogmaalssorry voor de overlast!
Josanne
O-week achter de rug, nu gaat het studerende leven echt beginnen...
Morgen ga ik hier naar mijn eerste college en werkgroep, maar voor het begin van het studerende leven, hebben we hier eerst nog een paar dagen feest gehad: O-week...
O-week is een introductieweek voor eerstejaars en internationalestudenten van de University of Sydney, maar net zoals in Nederland profiteert eigenlijkiedere student van hetgratis eten (BBQ's), drinken en defeestjestijdens deze week. Het systeem met clubs, verenigingen en societies is wel een beetje anders dan in Nederland. Kort gezegd is hier één grote 'studentenvereniging': de University of Sydney Union (USU), waaronderallemaal (meer dan 100)kleine clubs, societies en subsvallen, zoals sportclubs, studieverenigingen en gezelligheidsclubs (bijv. winesociety, chocolatesociety,skisub, surfclub, frenchsociety, fine arts society, vegetarian society). Je moet eerst lid worden van de USU (daarbij krijg je een'Accescard' met heeeeeeel veel kortingen,jeeh, daar houden wij van)en dan kun je lid worden van verschillende clubs, welke eigenlijk vooral veel feestjes organiseren en waar je dus veel mensen kunt ontmoeten (en trouwens ook weer kortingen krijgt, haha). Roos, Paola en ik zijn woensdag langs alle verschillende standjes gelopen en zijn toen lid geworden van verschillende clubs. Ik ben lid geworden van de surfclub, fine arts society envegetarian society, Roos en Paola van de winesociety, chocolate society (ik wilde mezelf hier tegen beschermen) en skisub, waarvan ik ook weer profiteer, want ik ga dan gewoon mee naar alle feestjes!
Hilarisch evenement tijdens O-week was Sony Singstars, verschillende mensen die op het podium het spel Singstars doen en dus super vals (oké niet iedereen) uit hun dak staan te gaan om een playstation 3 te winnen. Ik heb er ook nog héél even over nagedacht om mee te doen...Verder waren er verschillendebandjes en gratis cabaretvoorstellingen waar we naar toe zijn gegaan.
Vrijdagavond was het slotfeest en Roos, Paola, Lucia en ik besloten om daarheen te gaan. De Fratelli's kwamen spelen en verder stonden er nog wat (voor mij) onbekende bandjes op het programma. Tijdens het optreden van de Fratelli's ging iedereen al behoorlijk uit zijn dak, maar tijdens het laatste optreden ging iedereen echt LOS! We stonden midden tussen allemaal mensen die echt keihard aan het springen en dansenwaren, jehad gewoon geen controle meer over je lichaam, werd alle kanten op geduwden ik dacht echt datik mijn voeten zou breken(ikdroeg slippers). Mensen gingencrowdsurfeneniedereen waszoooo bezweet, het wasecht bizar. Na 10 minuten in deze messhebben Luciaen ik ons samen door de mensenmassa heen naar buiten geperst, maar Roos en Paola hebben het gewoon het hele optreden volgehouden (echte die-hards!). Daarna nog even wat gedronken in de Marly baren daarna richting huis.
Geleerd over Australische feestjes: ze beginnen vroeg (7.30pm), iedereen gaat vet uit zijn dak met bier en rockmuziek en ze eindigen ook vroeg (12.30pm).
Verder wil ik toch ook nog even zeggen, hoewel het misschien bij jullie lezers niet in goede aarde valt..., dathet hier echt zoooo lekker weer is!