Een klein beetje spanning voor het vertrekbegonzondagochtend vroeg. Luuc heeft mijn koffer (her)ingepakt (daar blijken mannen toch beter in ofzo) én weer uitgepakt, omdat het ding 10 kg te zwaar bleek te zijn... vervolgens richting Leiderdorp om de laatste middag chillend bij mijn ouders door te brengen. Hier had ik al een kleine peptalk nodig, maar over het algemeen was ik best steady. Op schiphol begon de pret. Het afscheid van mijn ouders,Mo, Jeroen, Marierose en Niels(die vertrokken iets eerder naar huis dan ik door de douane) was al even pittig, maar bij de douane was er niets meer over van mijn stoere image bij het afscheid van Lijn, Em en Luuc. Ik vond het echt zó rot om weg te moeten gaan, maar je weet ook ergens dat je er al 6 maanden naar toe geleefd en heel erg zin in hebt.

Nog eventjes bellen met het thuisfronten toen een mattie bij de gate gezocht om mee te kletsen (een heel aardig meisje wat haar vriendje ging opzoeken in Melbourne). In het vliegtuig bleek ik 2,5 stoel voor mij alleen te hebben en wederom een gesprekspartner, een meisje die mij probeerde (en er redelijk goed in slaagde) helemaal zin te laten krijgen in mijn reis (mét zelf 8 maanden Melbourne achter de rug, incl. een vriendje thuis, die nu haar Australische vrienden van toen ging opzoeken). De reis was best wel chill, weinig geslapen en gegeten alleen (geen vegamaaltijden), maar dat hoort er een beetje bij. Op Seoul airport bij de Starbucks gehangen (met mijn twee nieuwe vrienden) en geprobeerd met de payphone naar huis te bellen (het is uiteindelijk gelukt, maar vraag niet hoe, hè mam?). Toen begon de reis naar Sydney. Het vliegtuig was dit keer overvol en wel met alleeeeen maar Aziaten. Weer zat ik naast een meisje van mijn leeftijd (een Koreaanse) en we hebben veel gekletst, bijv. over studeren in Sydney, Sex and the city (bij ons beiden favoriet) en cultuurverschillen. Deze nacht weer niet veel geslapen. We hadden veel turbulentie waar ik iedere keer wakker van werd (en uiteindelijk heel misselijk, maar dat is een ander verhaal). We hadden een happy landing en ik werd door Robert opgewacht in de aankomsthal.

Nu ben ik in het appartement van Robert en Wendy. Ze zijn echt enorm gastvrij. Ik heb een eigen kamer, een buskaart, de internetnetwerkcode, eten, drinkenen tips voor een rondje lopen van ze gehad.Robert en Wendy zijn op dit momentbeiden weg. Vanavond komt Jane(dochter van vrienden van Robert) hierheen en gaan we met zi'n drieën uit eten. Vanmiddag ga ik denk ik een rondje lopen, even slapen en alvast wat kamers kijken op internet, waar ik misschien morgen wel naar kan gaan kijken.

Dat was een korte update van mijn laatste 36 uur, TTYS!

Liefs,

Josanne